Nevbet

Nevbet: Osmanlı Devleti zamanında sarayda ve bazı özel yerlerde sabah, ikindi, yatsı zamanlarında çalınan askeri mızıka. Buna nevbet-i sultani de denirdi. Osmanlı Devletinin kuruluşundan itibaren adet olan nevbet sonraları geniş bir kadroya sahip olan mehterhane tarafından icra edilirdi. Osman Gaziden Fatih Sultan Mehmed Hana gelinceye kadar, nevbet çalmağa başlayınca padişahlar ayağa kalkar ve öylece dinlerlerdi. Fatih Sultan Mehmed Hanın çıkardığı kanunla, ayakta dinleme kaldırıldı. Nevbet vurma esasları kanuna bağlandı.

Mehter takımı hergün padişahın bulunduğu yerde ikindi zamanı çalınır, sonra dua edilerek nebvet merasimi biterdi. Seferde ise padişah mehterhanesi, saltanat sancağı altında ikindi ezanı okunduktan sonra, otağ-ı hümayun önünde nevbet vurur, sonunda dua edilirdi. Mehterler, gerek nevbet esnasında, gerekse diğer zamanlarda şarkı çalmazlar; “Kerim Allah, Rahim Allah...” diyerek ağır adımlarla yürürlerdi.