Ağlama Duvarı

Ağlama Duvarı


Kudüs'te, MS 70'te Romalılarca yıkılan kutsal tapınağın (Herod Mabedi) tek kalıntısı olan batı duvarı. Günümüzde Mescid-i Aksa ile Kubbetu's-Sahra'yı çevreleyen büyük duvarın parçasıdır. Burayı ziyaretlerinde Yahudiler, tapınağın yıkılışı dolayısıyla ağlarlar. Yahudi geleneğinde, Herod Mabedinden günümüze kadar yıkılma*dan ayakta kalan tek kalıntı olan batı duvarının Süleyman döneminden itiba*ren yıkılmadan geldiği kabul edilir. Yahudiler, Süleyman zamanında yaptırı*lan ilk mabedin batı duvarının halk tarafından yaptırılan en son bölüm ol*duğuna ve mabedin bitiminde tanrının, mabedin en önemli bölümünün burası olduğunu ve ebediyen buranın ayakta kalarak varlığını sürdüreceğini söyledi*ğine inanılır.

Kral Hirodes’in [45] M.Ö. 20 yılında yaptırdığı Ku*düs mabedinin çevresini teşkil eden du*varın bir kısmıdır. Bu duvar, Kudüs'ün doğu kesiminde, Kubbetü's-Sahra'nın da bulunduğu haremin batı tarafındaki kaya*lığın üstündedir. Bu duvara Yahudiler, Ha-Kotel ha-Ma'aravi=(Batı Duvarı) de*mektedirler. Ağlama duvarı, yaklaşık 485 metre uzunluğundadır. Ağlama duvarı*nın yüksekliği, 18 metre olup, 6 metresi mabed alanının üstündedir. 1967'deki altı gün savaşma kadar duvarın sadece otuz metrelik kısmı ibadet için kullanıl*maktaydı. Daha sonra çevredeki binalar yıkılarak duvar alanı genişletilmiştir. M.S. I. Yüzyıldan itibaren, Yahudilerin bu duvara saygı duyduklarını kaynaklar bil*dirmektedir. Romalılar döneminde yıkı*lan mabedin hatırasını canlandırmak için, kinlerini tazelemek, mabedi yeniden inşa etmek hayali içinde, gözyaşları ile keder*lerini ifade etmişler ve bu duvar dibinde ağlamışlar, dua etmişlerdir. Yahudiler bu duvarı, Süleyman mabedi*nin kalıntısı olarak kabul etmektedirler. Bunun için ağlama duvarını kutsal bir mekan olarak kabul ederler.

Ağlama duvarı günün yirmi dört saatinde ziyaret edilmektedir. Bugün bu bölge, Yahudilerin kontrolü altındadır.